Αδιαμφισβήτητα,
ο θεσμός της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τόσο σε επίπεδο Ανωτάτων Εκπαιδευτικών
Ιδρυμάτων όσο και σε επίπεδο Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, καταρρέει
χρόνο με το χρόνο από το πλήθος των παθογενειών που υποσκάπτει τα θεμέλια του
δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα του. Αφενός η κακοδιαχείριση εκ μέρους των
θεσμικών αρχών και αφετέρου η ελλιπής χρηματοδότηση πλαισιώνουν τις δυσμενείς
συνθήκες που έχουν ξεγυμνώσει ένα απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο που διέπει τη
λειτουργία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αποτελεί, λοιπόν, αδήριτη ανάγκη η θέσπιση ενός νέου καινοτόμου θεσμικού και νομικού
πλαισίου που θα δώσει την απαραίτητη ώθηση στα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά
ιδρύματα ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κοινωνίας. Η εν λόγω
θέσπιση, εν έτει 2016, δεν είναι δυνατόν να δομείται αποκλειστικά και μόνο με
βάση τις πολιτικές ιδεολογίες και ιδεοληψίες του εκάστοτε νομοθέτη, ή, ακόμα
χειρότερα, με στόχο την ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων όσων στήριξαν με κάθε
τρόπο την άνοδο του στην εξουσία, αλλά θα πρέπει να δέχεται και να αξιοποιεί
απόψεις από ολόκληρο το δημοκρατικό φάσμα της πολιτικής. Παράλληλα, στο πλαίσιο
της εναρμόνισης των εκπαιδευτικών συστημάτων ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό
τη βέλτιστη συνεργασία και συνεννόηση σε ακαδημαϊκό επίπεδο, κρίνεται
απαραίτητη η υιοθέτηση και εφαρμογή ευρωπαϊκών κατευθύνσεων με στόχο την
μεγαλύτερη εξωστρέφεια των ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά και την
ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα αυτών σε όλα τα επίπεδα. Η διενέργεια
διαβούλευσης, λοιπόν, με την αποφυγή λογικών προσχηματικού διαλόγου, είναι
δυνατό να συγκεράσει και να συμπυκνώσει ένα εύρος πολιτικών τοποθετήσεων και
ευρωπαϊκών κατευθύνσεων οι οποίες και θα διαμορφώσουν ένα ισχυρό και καινοτόμο
θεσμικό πλαίσιο.
Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, αφουγκραζόμενοι τις παθογένειες που πλήττουν το ελληνικό
πανεπιστήμιο και παράλληλα τις απαιτήσεις της φοιτητικής κοινότητας, της
πολυπληθέστερης ομάδας των ιδρυμάτων, χρησιμοποιούμε ως όπλο μας τις τεκμηριωμένες
πολιτικές τοποθετήσεις μας βασισμένες στις αξίες και τις ιδέες που διέπουν την
πολιτική μας φύση ώστε να επηρεάσουμε με τις προτάσεις μας την τριτοβάθμια
εκπαίδευση προς μία σωστή κατεύθυνση. Αξίες όπως η αξιοκρατία, η πολυφωνία, η διαφάνεια και η δημοκρατία θα
πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένες σε όλα τα επίπεδα και ιδιαιτέρως σε αυτό της
διοίκησης των πανεπιστημίων και της θεσμικής της αποτύπωσης. Την επιπλέον
ενίσχυση των αξιών αυτών προσφέρει η συμμετοχή και των φοιτητών σε αυτό το
επίπεδο, όπου με τον ελεγκτικό τους χαρακτήρα και τις ιδέες σε ακαδημαϊκά και
σπουδαστικά ζητήματα μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά. Συλλογιζόμενοι,
ωστόσο, τα λάθη και τις ευθύνες της φοιτητικής κοινότητας συνολικά στην
υποβάθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων είναι αναγκαίος ο επαναπροσδιορισμός του
ρόλου της στο επίπεδο της διοίκησης. Επιπρόσθετα, το σύστημα της τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης οικοδομείται γύρω από το κοινωνικό κράτος, στο πλαίσιο μίας
ανταποδοτικής φορολόγησης όπου ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της Παιδείας
είναι αναγκαίο να διασφαλίζεται από το ίδιο το νομικό πλαίσιο και κατά συνέπεια
το κράτος, μέσα από την επαρκή κρατική χρηματοδότηση. Ωστόσο, στην παρούσα
συγκυρία, αντιλαμβανόμενοι τα λάθη και τις αστοχίες στην έως τώρα λειτουργία
των πανεπιστημίων, κρίνουμε ορθή τη μερική οικονομική αυτονόμηση των ιδρυμάτων,
μέσα από την αποτελεσματική αξιοποίηση της περιουσίας τους και της
μεγιστοποίησης της ερευνητικής τους δραστηριότητας. Τέλος, γίνεται σαφές πως
καμία από αυτές τις κατευθύνσεις δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και
εναρμονισμένα με τις υπόλοιπες δίχως ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο αντικειμενικής
αξιολόγησης που θα καλύψει συνολικά τη λειτουργία των πανεπιστημίων και θα
εγγυηθεί την αντιμετώπιση όποιων προβλημάτων παρουσιάζονται.
Η δραστηριοποίηση μας, λοιπόν, στον χώρο των
πανεπιστημίων, καθώς επίσης και η πολιτική μας φύση, μας οδήγησε στη θέσπιση συνολικής ΠΡΟΤΑΣΗΣ η οποία ορίζει αναλυτικά όλα
τα επίπεδα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τις αντίστοιχες κατευθύνσεις.
Σύμφωνα με τις αξίες που μας διέπουν, η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί την απαρχή της
διεκδίκησης μέσα από πρακτικές διαλόγου αλλά και μορφών κινηματικού σχεδιασμού
που θα συμβάλλουν στην υιοθέτηση όσο το δυνατόν περισσότερων κατευθύνσεων που
αποδεχόμαστε και επιθυμούμε να αποτυπωθούν σε ένα νέο θεσμικό και νομικό
πλαίσιο που θα εκσυγχρονίσει το ελληνικό πανεπιστήμιο.
ΠΑΣΠ ΕΜΠ
