Με αφορμή τη προχθεσινή συνέλευση του Συλλόγου, όπου διεξήχθη, για ακόμα μία φορά, υπό συνθήκες αστείρευτης κινδυνολογίας και αυτοαναφορικής παντογνωσίας από πλευράς ΠΚΣ και ΕΑΑΚ, θεωρούμε πρέπον να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα για την πραγματικότητα του συλλόγου μας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, τόσο ο ίδιος, όσο και η σχολή…
- Μην περιμένουμε τους φοιτητές να ανταποκρίνονται μαζικά στα καλέσματα του συλλόγου…
Μία σειρά από λανθασμένους χειρισμούς, μάλιστα, εγγυάται τον κατακερματισμό της μαζικότητας. Να θυμίσουμε πως η συνέλευση της προηγούμενης Τετάρτης, επί της ουσίας, είχε την ίδια ακριβώς θεματολογία με την προ πέντε ημερών (!!!) συνέλευση. Στη συνέλευση αυτή, όχι μόνο πάρθηκε μια «πλειοψηφική» απόφαση μόλις 17 ψήφων, αλλά στην κινητοποίηση που αποφασίστηκε κατέληξαν ακόμα λιγότερα άτομα. Στόχος της κινητοποίησης; Να κοινωνηθεί η βλάβη του φορείου της δεξαμενής του Εργαστηρίου Υδροδυναμικής στις Πρυτανικές αρχές, και να αναζητηθεί λύση. Αποτέλεσμα; Όχι απλά γνώριζαν το πρόβλημα, αλλά αναζητούσαν εδώ και κάποιες μέρες τη λύση. Βλέπετε, η δεξαμενή της σχολής δεν αποτελεί απλά μία εργαστηριακή υποδομή για τη σχολή μας, αλλά και τη μοναδική αντίστοιχη υποδομή σε ολόκληρη τη χώρα, γεγονός που κινητοποιεί όποιους υπεύθυνους για την άμεση αποκατάσταση της βλάβης. Αλλά ορισμένοι αποφασίζουν να «δημιουργήσουν» εχθρούς, γιατί πάντα κάποιον πρέπει να κυνηγάνε. Σε ένα ρεσιτάλ παντογνωσίας, λοιπόν, οι συνάδελφοι από την ΚΝΕ αποφάσισαν να επιδείξουν οι ίδιοι θεωρητικούς τρόπους εύρεσης 250.000 (!!!) ευρώ στον Αντιπρύτανη, κάτι που δεν δίστασαν να πράξουν, φυσικά, και απέναντι στον Κοσμήτορα της σχολής στην προηγούμενη Συνέλευση. Το πρόβλημα, τελικά, λύθηκε, με τους υπευθύνους να εξασφαλίζουν κονδύλια για την αναβάθμιση του φορείου της δεξαμενής. Φυσικά, αν δεν ήταν η «μαζικότατη» κινητοποίηση των δέκα… και κάτι ατόμων στον Αντιπρύτανη κ. Κάβουρα, δεξαμενή και φορείο δεν θα ξαναβλέπαμε... Τι; Όχι;
Με αυτή την εικόνα δήθεν θριάμβου, για ένα πρόβλημα που θα λυνόταν με όσο το δυνατόν ταχύτερους ρυθμούς σε κάθε περίπτωση, και την παντογνωσία επί παντός επιστητού απέναντι σε καθηγητές και υπευθύνους, δυστυχώς, γινόμαστε περίγελος ως σύλλογος, και όχι «αγωνιστικός». Οι 15 φοιτητές που αποφάσισαν να ψηφίσουν «λευκό» στην πρώτη συνέλευση και όχι κάποια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση, ενώ επέλεξαν να απέχουν από τη δεύτερη, μαρτυρά ακριβώς αυτή τη διάθεση τους, να γυρνούν την πλάτη στο σύλλογο.
- Λύνονται όλα τα προβλήματα «σε κάθε περίπτωση»;
Φυσικά και όχι. Κι αν για ορισμένα ισχύει, δεν λύνονται έγκαιρα. Η σαφής εικόνα παρακμής του PC-Lab της σχολής το αποδεικνύει. Η εδώ και χρόνια σιωπή των δύο Κοσμητόρων στο ζήτημα της εξόπλισης του PC-Lab με λειτουργικούς υπολογιστές ή και της δημιουργίας νέου, δείχνει ακριβώς την ανάγκη παρέμβασης των φοιτητών. Δεν είναι τυχαίο πως από το 2013 κι εμείς ως ΠΑΣΠ Ναυπηγών έχουμε επανειλημμένως προτείνει την εκ νέου εξόπλιση του PC-Lab αλλά και τη δημιουργία 2ου για την κάλυψη των αναγκών των φοιτητών. Αποτέλεσμα; Μετά από χρόνια πιέσεων, σε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον για τη σχολή μας, γεμάτο θεσμικά και γραφειοκρατικά εμπόδια, η διοίκηση ανταποκρίνεται και προχωράει σε αυτή ακριβώς τη διπλή λύση. Προτάσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, παρουσία στις Γενικές Συνελεύσεις των Καθηγητών, πιέσεις προς τον Κοσμήτορα. Ένα προς ένα, όλα ώθησαν σε αυτή την ευχάριστη εξέλιξη.
- Μπορούμε να έχουμε έγκαιρα επίγνωση για τα προβλήματα της σχολής, τον τρόπο επίλυσης τους, και γιατί όχι, να συμβάλουμε στην εύρεση λύσεων;
Μπορούμε. Ο Κοσμήτορας, στην προ μίας εβδομάδας ενημέρωση του προς τη Συνέλευση των Φοιτητών, παρότρυνε τις δυνάμεις του συλλόγου να ορίσουν εκπροσώπους στα διοικητικά όργανα της σχολής, ζήτημα το οποίο κι εμείς ως ΠΑΣΠ Ναυπηγών προσπαθούμε εδώ και ένα χρόνο να διευθετήσουμε. Κάθε φορά όμως που πάμε να ανοίξουμε τη συζήτηση, συναντάμε την πεισματική άρνηση από πλευράς ΕΑΑΚ και ΠΚΣ. Από τη μεριά μας κρίνουμε αναγκαίο, με βάση και το ισχύον θεσμικό και νομικό πλαίσιο, να ορίσουμε εκπροσώπους στα διοικητικά όργανα. Έτσι θα ενημερωνόμαστε εγκαίρως επί των ζητημάτων που τρέχουν και μας αφορούν, θα μπορούμε να παρεμβαίνουμε και να προτείνουμε επί αυτών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πάψουμε να διεκδικούμε μαζικά. Έστω και με τη θεσμική παρουσία των φοιτητών, δε θα λαμβάνεται καμία απόφαση κεκλεισμένων των θυρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκπόνηση του θέματος μελέτης πλοίου ανά δύο άτομα, αλλαγή η οποία γνωστοποιήθηκε στο σύλλογο λόγω της τυχαίας παρουσίας φοιτητών στη συνέλευση τμήματος. Παράλληλα, μέσω της εκπροσώπησης θα μπορούμε να έχουμε σαφή εικόνα επί θεμάτων όπως η εξόπλιση του PC-Lab, ώστε να μην αναλωνόμαστε σαν σύλλογος πάνω στα ίδια ζητήματα χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικές εξελίξεις, και να αποζητάμε έγγραφα και αποδεικτικά για να δούμε αν τελικά μας λένε την αλήθεια.
Σε κάθε περίπτωση, είναι χειρότερα να ξέρεις μία μικρή δόση της πραγματικότητας από το να τη γνωρίζεις ολόκληρη. Ή μήπως κάποιοι δεν θα εύρισκαν εύκολα πάτημα να κινδυνολογήσουν; Άλλωστε, η μισή αλήθεια είναι η βάση για την ανάπτυξη του λαϊκισμού.
Δυστυχώς, όχι. Αρκετές φορές έχουμε επαναλάβει στις γενικές συνελεύσεις της σχολής τις προτάσεις μας επί ακαδημαϊκών ζητημάτων, όπως επιτέλους η κατάργηση της «Εργαστηριακής Φυσικής», η αναπροσαρμογή των μαθημάτων επιλογής για να μην αναγκαζόμαστε να διαλέγουμε υποχρεωτικά συγκεκριμένα μαθήματα επιλογής, ή τη δημιουργία ενιαίας πλατφόρμας διπλωματικών εργασιών, ώστε να υπάρχει ευκολότερος προσανατολισμός στην επιλογή διπλωματικών εργασιών από τους φοιτητές. Προτάσεις που θεωρούμε ότι εφόσον υλοποιηθούν θα αποτελέσουν βήματα προς τη βελτίωση των σπουδών μας. Ωστόσο, οι συνάδελφοι των ΕΑΑΚ αποφασίζουν να κινδυνολογήσουν για ακόμη μία φορά, λέγοντας πως τέτοιες αλλαγές όπως των μαθημάτων επιλογής ή της «Εργαστηριακής Φυσικής», «ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου» για την διάσπαση του πτυχίου μας σε επιμέρους πτυχία και ειδικότητες. Η ιστορία όμως έρχεται να τους διαψεύσει. Σύμφωνα με τον καθηγητή του μαθήματος «Πειραματική Μηχανική των Υλικών και Εργαστήριο», όταν πριν χρόνια το μάθημα καταργήθηκε από το πρόγραμμα σπουδών, πολλά από τα εργαστήρια μεταφέρθηκαν στο «Παραμορφώσιμο Ι». Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με αυτά που προτείνουμε κι εμείς για την «Εργαστηριακή Φυσική», αναγνωρίζοντας το μεγάλο πλήθος εργασιών του 3ου εξαμήνου.
Με το παράδειγμα αυτό μέσα από την ίδια τη σχολή μας, αλλά και με πολλά άλλα εκτός αυτής, όπως η ύπαρξη ροών – κατευθύνσεων στη σχολή των Ηλεκτρολόγων ή η αλλαγές στο Πρόγραμμα Σπουδών στους Χημικούς Μηχανικούς, με ενιαία και αδιάσπαστα πτυχία, μαρτυρά την εμμονή των συναδέλφων απέναντι σε κάθε θετική αλλαγή και παρέμβαση στο Πρόγραμμα Σπουδών.
Ως ΠΑΣΠ Ναυπηγών ΕΜΠ, δρούσαμε και δρούμε σε
ορθολογικές βάσεις, προτείνουμε και
διεκδικούμε για τους φοιτητές και όχι για μικροπολιτικά συμφέροντα, δίχως να
μένουμε προσκολλημένοι σε ιδεοληψίες «σπασίματος» πτυχίων και «δημιουργίας»
φανταστικών εχθρών. Έτσι, και σε μια νεκρή για το σύλλογο χρονιά, εμείς
συνεχίσαμε να προάγουμε τις προτάσεις, το διάλογο και την ακαδημαϊκότητα κόντρα
στις κινδυνολογίες και το στείρο αρνητισμό. Καλούμε όλους τους φοιτητές και
φέτος να δώσουν δύναμη στη φωνή της ακαδημαϊκότητας και της αξιοκρατίας, ώστε
αυτή να συνεχίσει να παράγει έργο στα πλαίσια του φοιτητικού μας συλλόγου.
ΠΑΣΠ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΕΜΠ
