Πλαστά στοιχεία και λάθος νοοτροπία..

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία, και ίσως όχι άδικα, σχετικά με τη λειτουργία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και τα στοιχεία τα οποία αυτή είχε παραδώσει στην κυβέρνηση την κρίσιμη περίοδο πριν η χώρα μας εισαχθεί στο από κοινού πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ. Αφορμή αποτέλεσε η εκ νέου παραπομπή του τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ στη Δικαιοσύνη με τη κατηγορία της παραποίησης στοιχείων που οδήγησαν στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου…

Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης έχει αποτελέσει πεδίο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα όταν γίνεται αναφορά στην περίοδο πριν τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όταν ακόμα το τέρας της αντιμνημονιακής ρητορικής συντηρούνταν στις συνειδήσεις των πολιτών. Ωστόσο, η καταστροφική διακυβέρνηση της συγκυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, η χαρακτηριστική ευκολία που παρέβλεπε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, το ψευδεπίγραφο και διχαστικό Δημοψήφισμα, η υπογραφή του τρίτου και σκληρότερου μνημονίου καθώς επίσης και οι νέες εκλογές που απεδείχθησαν ταφόπλακα για την αντιμνημονιακή ρητορική και τον βασικό πολιτικό εκφραστή της, την Λαϊκή Ενότητα, οδήγησαν στην κατάρρευση του μύθου ενός «εναλλακτικού δρόμου». Δυστυχώς, όμως, η ελληνική οικονομία δέχθηκε ισχυρά πλήγματα από τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας πολλά βήματα πίσω σε επίπεδο δημοσιονομικής προσαρμογής. Παράλληλα η ελληνική κοινωνία δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται σε ακραίες συνθήκες καθώς παρατείνεται η περίοδος της ύφεσης, με την ευθύνη να βαραίνει αποκλειστικά την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το μεγαλύτερο δυστύχημα, όμως, είναι η πλήρης απογοήτευση μεγάλης μερίδα της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του, αποτέλεσμα της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, που  πολλοί έβλεπαν ως την τελευταία σανίδα σωτηρίας, να ανταποκριθεί στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Ένα χρόνο μετά τη δεύτερη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση, κάθε προσπάθεια των δήθεν αριστερών συνιστωσών του να βρουν κοινωνική απήχηση με το να εκφραστούν και εκ των πραγμάτων να διαφωνήσουν με τις κυβερνητικές επιλογές έχει πέσει στο κενό, δημιουργώντας μία εντύπωση πως η κοινή γνώμη στρέφεται επιτέλους στον ορθολογισμό. Παράλληλα, η αποδόμηση των αριστερών χαρακτηριστικών της κυβέρνησης και συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και η επιθυμία διατήρησης της εξουσίας τον οδηγεί εκ νέου σε επικοινωνιακά παιχνίδια. Το αντικείμενο της επικοινωνιακής τακτικής δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το ζήτημα που πόλωσε σε σημεία ακραίας έκφρασης την ελληνική κοινωνία και έδωσε το προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό του μνημονίου - αντιμνημονίου, με αφορμή την εκ νέου παραπομπή του τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ στη Δικαιοσύνη.

Πέρα, όμως, από την καθαρά μικροπολιτική τακτική της κυβέρνησης, εντυπώσεις προκαλεί το γεγονός πως πέρα από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, ως υπέρμαχοι της δίωξης του κ. Γεωργίου εμφανίζονται και αρκετά στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή σε μία προσπάθεια να ανατρέψουν την πραγματικότητα που τους θέλει ως τη βασική αιτία της δημοσιονομικής κρίσης με τις ασύμμετρες σπατάλες κατά την περίοδο 2004-2009.

Ωστόσο είναι φανερό πως η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να μας οδηγήσει πουθενά παρά μόνο σε αδιέξοδα…

Είτε πρόκειται για παραποίηση των στοιχείων είτε όχι, η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί, αν και ήδη έχει αθωώσει στο παρελθόν τον τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ. Ωστόσο θα μπορούσε κανείς να διακρίνει μικροπολιτικά οφέλη στην εκ νέου παραπομπή του κ. Γεωργίου, τα οποία και εξυπηρετούν την κυβέρνηση καθώς και πολιτικές οντότητες που τείνουν να αφανιστούν από την πολιτική ζωή της χώρας. Σε καμία των περιπτώσεων, όμως, δεν είναι δυνατόν να ανάγεται ως η βασική αιτία εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας, και δυστυχώς όποια τέτοια άποψη δηλητηριάζει ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία!

Θα περίμενε κανείς πως έχοντας ήδη συμπληρώσει 6 χρόνια σκληρής λιτότητας και επίπονων μέτρων για τον ελληνικό λαό, πως θα ερχόταν η στιγμή που η οικονομία της χώρας θα σημείωνε ανάκαμψη ώστε να βγει από τα μνημόνια όπως ακριβώς συνέβη και με άλλες χώρες που αντιμετώπισαν κρίση χρέους, όπως η Κύπρος, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ στην Ελλάδα, διότι οι κυβερνήσεις που ανέλαβαν μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου καλλιέργησαν ένα κλίμα διχασμού στην κοινωνία, αλλά κυρίως δεν έδειξαν την πολιτική βούληση να συνδυάσουν τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής με τις απαραίτητες εκείνες μεταρρυθμίσεις που θα βάλουν πάλι στη σωστή τροχιά την ελληνική οικονομία. Μεταρρυθμίσεις που θα στοχεύουν στη δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών, στη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη δημιουργία σταθερού επενδυτικού περιβάλλοντος καθώς και στην ορθολογική λειτουργία του δημοσίου τομέα.

Είναι καιρός, λοιπόν, να αντιληφθούμε σαν κοινωνία συνολικά, ότι ο δρόμος προς την πολυπόθητη ανάκαμψη και ανάπτυξη δεν περνά ούτε μέσα από θεωρίες συνωμοσίας, ούτε μέσα από συνεχή μικροπολιτικά παιχνίδια με σκοπό τη διατήρηση στην εξουσία. Είναι απαραίτητο, τόσο οι πολίτες όσο και η πολιτική ηγεσία του τόπου, να κοιτάξουμε μπροστά και να αφήσουμε πίσω μας νοοτροπίες του παρελθόντος, που μόνο ζημιογόνες έχουν αποδειχθεί στην οικονομία και στην κοινωνία.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

23 Αυγούστου 1864: Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος

Σαν σήμερα, στις 23 Αυγούστου του 1864, γεννήθηκε στις Μουρνιές των Χανίων ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς ηγέτες του Ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ένας πολιτικός με τεράστια συμβολή, τόσο στην Κρητική επανάσταση και την ένωσή της με την Ελλάδα, όσο και στη διακυβέρνηση της χώρας, καθώς διετέλεσε πρωθυπουργός επτά φορές από το 1910 μέχρι το 1936.

Η πολιτική του συνεισφορά ξεκίνησε με τη δημοσίευση του νέου Ελληνικού Συντάγματος, το οποίο περιλάμβανε μέτρα προστασίας των εργαζομένων, την αναδιαμόρφωση του φορολογικού συστήματος, καθώς και την ιδιαιτέρως σημαντική αναδιανομή των τσιφλικιών στους αγρότες. Ταυτόχρονα διαμορφώθηκαν νόμοι που ρύθμισαν τις συλλογικές διεκδικήδεις των εργαζομένων στη χώρα μας και καθιέρωσαν το οκτάωρο στην εργασία, ενισχύοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα τους. Παράλληλα, έθεσε τις βάσεις για μία ουσιαστική θεσμική παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, ενώ στόχευσε στην ενίσχυση των ταμείων συντάξεων και αλληλοβοήθειας με κρατικά κονδύλια, προκειμένου να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν. Επιπλέον, προχώρησε σε πλήθος τομών στη Δημόσια Υγεία, αναδιοργανώνοντας τις υγειονομικές υπηρεσίες. Σημαντική, ωστόσο, ήταν και η συνεισφορά του στον τομέα της Παιδείας όπου εγκαινίασε τα σχολεία για άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και τα πειραματικά σχολεία των Πανεπιστημίων, ενώ οργάνωσε τα πρακτικά λύκεια και τις νυχτερινές σχολές.

Ο Βενιζέλος, διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε μία πολυτάραχη περίοδο, τόσο για τη χώρα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο γενικότερα, καθώς βρισκόταν στα πρόθυρα των Βαλκανικών πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη για σύναψη συμμαχιών και ενίσχυση του στρατιωτικού τομέα. Έτσι, προχώρησε στην αναδιοργάνωση του Ελληνικού Στρατού, καθώς και στην προσχώρηση της χώρας μας στην Αντάντ, γεγονός που γέννησε μεγάλες διαφωνίες με το βασιλιά Κωνσταντίνο, οδηγώντας στον εθνικό διχασμό.

Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 80 χρόνια από το θάνατό του, το 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραμένει ένας επίκαιρος πολιτικός ηγέτης που αναδιαμόρφωσε και εκσυγχρόνισε το Ελληνικό κράτος, ένας ηγέτης που θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμιση για κάθε πολιτικό που θέλει να προσφέρει στη χώρα του και το λαό της.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

20 χρόνια από την δολοφονία του Τάσου Ισαάκ...

Σαν σήμερα, 11 Αυγούστου του 1996, στη σκιά της πολιτικής και στρατιωτικής αστάθειας στη νήσο της Κύπρου, σημειώνεται μία από τις πιο βίαιες και απάνθρωπες δολοφονίες που καταδεικνύουν την βαρβαρότητα της πραγματικότητας του Κυπριακού ζητήματος.

Στο τελείωμα της μεγαλειώδους αντικατοχικής πορείας από το Βερολίνο στην Κερύνεια που οργάνωσε η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών, ώστε να καταδικάσει την τουρκική εισβολή και την παράνομη παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο και να τραβήξει τα βλέμματα διεθνώς σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινότητας, δολοφονείται ο Τάσος Ισαάκ. Μία δολοφονία μπροστά σε μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία επέλεξαν να μην επέμβουν. Μία δολοφονία από Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές της μεγαλειώδους μοτοπορείας αλλά και από τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις των Γκρίζων Λύκων.

Η αποτρόπαια αυτή δολοφονία πλαισιώνει τα χιλιάδες αποτρόπαια περιστατικά τουρκικών αρχών και στρατιωτικών δυνάμεων ανά τα χρόνια καταδεικνύοντας ένα άκρως αυταρχικό καθεστώς, όπου μάλιστα το τελευταίο διάστημα γιγαντώνεται! Ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενάντια στην διεθνή κατακραυγή, το Τουρκικό κράτος εδραιώνει την αυταρχική του κυριαρχία εντός συνόρων ξανά με την ανοχή των Ευρωπαίων και διεθνών ηγετών, ενώ παράλληλα βρίσκει εκ νέου συμμάχους εκτός συνόρων!

Ας είναι η μαύρη αυτή επέτειος ένα μήνυμα που θα θυμίσει σε όλους τις θηριωδίες του τουρκικού κράτους εις βάρος των Κυπρίων και ας αποτελέσει το έναυσμα για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ