Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Νέα Παράταση Περιόδου Διανομής Συγγραμμάτων

Το σύστημα διανομής ακαδημαϊκών συγγραμμάτων Εύδοξος (https://eudoxus.gr/) ανακοίνωσε εκ νέου παράταση στη διανομή διδακτικών συγγραμμάτων για το εαρινό εξάμηνο του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους. Πιο συγκεκριμένα, νέα καταληκτική ημερομηνία διανομής συγγραμμάτων στους φοιτητές ορίζεται η Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018.

Κυριακή 13 Μαΐου 2018

Απολογισμός Δράσης 2018

Στις 16 Μάη είναι η ώρα για τη μεγάλη αλλαγή!

Ψηφίζουμε - Στηρίζουμε ΠΑΣΠ Ναυπηγών ΕΜΠ γιατί:
  • είναι η μόνη ΥΠΕΥΘΥΝΗ δύναμη του συλλόγου
  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ και ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ βελτιώνοντας το επίπεδο και την καθημερινότητα στη σχολή
  • έχει ολοκληρωμένες ΘΕΣΕΙΣ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.


… γιατί ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό!

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Πρόγραμμα Εαρινής Εξεταστικής 2018

Η γραμματεία της σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών ανακοίνωσε το πρόγραμμα της εαρινής εξεταστικής του ακαδημαϊκού έτους 2017-2018, η οποία θα διαρκέσει από την Δευτέρα 4 Ιουνίου έως και την Παρασκευή 29 Ιουνίου.

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

Παράταση περιόδου δηλώσεων και διανομής συγγραμμάτων

Η ιστοσελίδα Εύδοξος (https://eudoxus.gr/) μέσω σχετικής ανακοίνωσης, γνωστοποίησε ότι δόθηκε παράταση στην περίοδο δηλώσεων και διανομής συγγραμμάτων. Πιο συγκεκριμένα, η δήλωση συγγραμμάτων παρατείνεται μέχρι και την Παρασκευή 18 του Μάη, ενώ ως καταληκτική ημερομηνία παραλαβής ορίζεται η Παρασκευή 1 Ιουνίου.

Παράταση της δήλωσης μαθημάτων για την επί πτυχίω εξεταστική

Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της γραμματείας της σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, έχει ξεκινήσει η περίοδος δήλωσης μαθημάτων για την επί πτυχίω εξεταστική των χειμερινών μαθημάτων, η οποία θα διαρκέσει μέχρι και την Τετάρτη 9 Μάη 2018.

Η δήλωση μπορεί να πραγματοποιηθεί στο ακόλουθο link.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

Ο κλάδος των Μηχανικών… Η απάντηση στην Ελλάδα της κρίσης ή η «διαχείριση της μιζέριας μας»;


Η ελληνική πραγματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης, απ’ όποια πλευρά κι αν την κοιτάξει κανείς, αντικρίζει ένα θολό και μαυρισμένο τοπίο. Η κοινωνία και τα μικρομεσαία στρώματα της πασχίζουν να επιβιώσουν γύρω από μία φοροκαταιγίδα που εξουθενώνει τα νοικοκυριά σε κάθε άκρη της χώρας. Η οικονομία απέχει πολύ από μία πραγματική ανάπτυξη καθώς οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση προχωρούν με πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ το επενδυτικό περιβάλλον για τη διοχέτευση επενδυτικού κεφαλαίου στη χώρα είναι ακόμα απαγορευτικό. Οι μικρές επιχειρήσεις ασφυκτιούν από την υψηλή φορολογία και βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού και προ του κλεισίματος, ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις μεγεθύνονται εκμεταλλευόμενες μονοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερες συνθήκες μονοπωλίου.

Μια πιθανή απόδοση της οικονομίας, η κοινή παραδοχή για τη μη υπογραφή περαιτέρω δανειακών συμβάσεων και η πίστη στην παραγωγική Ελλάδα και τους νέους δίνουν σε ορισμένους την ελπίδα πως το φως ίσως φανεί σε λίγο στην άκρη του τούνελ… Είναι, ωστόσο, ένα ρεαλιστικό σενάριο;

Δυστυχώς, όσο το πολιτικό σύστημα, η πολιτική ηγεσία, η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση, αλλά και όλοι οι πολίτες τούτης της χώρας δεν συνειδητοποιούν την ανάγκη της για βαθιές και ριζικές αλλαγές στο κράτος και στην συνείδηση όλων μας, το μόνο που θα καταφέρνουμε είναι η σχετική «διαχείριση της μιζέριας μας»…

Ταυτόχρονα, στην πάροδο της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς, η ολοένα και χειρότερη κατάσταση των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ μαρτυρά την ανάγκη για άμεση παρέμβαση στην ουσία των προβλημάτων και όχι στην επιδερμική, μικροπολιτική τους διαχείριση, ιδιαίτερα από νέους φοιτητές και εν δυνάμει επιστήμονες μηχανικούς. Αντί αυτού, γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχούς κινδυνολογίας και καταστροφολογίας από ορισμένους «κόκκινους» κύκλους εντός των σχολών που στοχεύει, όχι στην ριζική αντιμετώπιση των παθογενειών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατ’ επέκταση του κράτους, αλλά στη διαμόρφωση αγωνιστικών ρητορειών που προσπαθούν να συσπειρώσουν αντιευρωπαϊκά μέτωπα και να πατήσουν πάνω σε ισοπεδωτικές λογικές ενός ζοφερού – μη αναστρέψιμου – μέλλοντος προβάλλοντας την ιδεατή τους πραγματικότητα ως τη μόνη λύση όλων των προβλημάτων, που εν τέλει καταλήγει στη διαχείρισης μιας ολοένα και μεγαλύτερης μιζέριας…

Το πραγματικό ερώτημα είναι αν θα δεχθούμε ως νέοι, και ειδικότερα ως εν δυνάμει επιστήμονες μηχανικοί, τέτοιες λογικές ή αν θα απαντήσουμε με προτάσεις για το μέλλον, με ριζοσπαστικές λύσεις για τις ουσιαστικές ανάγκες τις κοινωνίας, όπως έχει χρέος τόσο ένα σύγχρονο φοιτητικό κίνημα, όσο και η γενιά της κρίσης, η δική μας γενιά. Γιατί μέσα από αντίστοιχες κρίσεις, διαχρονικά, γεννιέται κάτι νέο, με περίσσεια δυναμικής, που θα βγάλει την χώρα από το τέλμα και θα δώσει νέα πνοή και όραμα, πατώντας πάνω σε μία ρεαλιστική αναπτυξιακή βάση, με αιχμή την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Ξεκινώντας, λοιπόν, από αυτή, ως φοιτητές του μεγαλύτερου τεχνολογικού Ιδρύματος της χώρας, αναζητούμε καθημερινά τις απαντήσεις προκειμένου να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στο μεγάλο βάρος που έχει επωμισθεί η γενιά μας, ιδίως στο τομέα της εργασίας… Η πραγματικότητα όμως μας προλαβαίνει…

Η στάσιμη και αντιπαραγωγική κατάσταση, όπου ευνοείται η ετεροαπασχόληση και η αυξημένη ανεργία των νέων, εδραιώνεται στις συνειδήσεις της κοινωνίας. Μάλιστα, λόγω του σαθρού επαγγελματικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί αλλά και λόγω των μειωμένων ευκαιριών πλήττονται καίρια οι νέοι διπλωματούχοι μηχανικοί, με αποτέλεσμα την αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό και άρα την διόγκωση του φαινομένου «Brain Drain».

Η ανάγκη για την αντιμετώπιση αυτής της δυσοίωνης κατάστασης μοιάζει επιτακτική σήμερα έτσι ώστε αφενός να πάψει η άτακτη φυγή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό και παράλληλα να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία, με βασικό όπλο το ανθρώπινο δυναμικό, και ιδίως τους υψηλά καταρτισμένους επιστήμονες. Το επιθυμητό αποτέλεσμα θα προκύψει εφόσον υπάρξουν ενέργειες με σκοπό την τόνωση τομέων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία της χώρας, συνδυασμένες με την αναθεώρηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου. Ο τομέας της Ενέργειας είναι ένας τομέας στρατηγικής σημασίας…

Ο τομέας της Ενέργειας ως σημείο κλειδί στην παραγωγική ανάπτυξη της χώρας

Είναι γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα εκδηλώνεται τόσο ένα έντονο ενδιαφέρον για την μελέτη και εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας, όσο και για μία στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μια πιθανή έναρξη πλήθους δραστηριοτήτων στους συγκεκριμένους τομείς θα μπορούσε να προσελκύσει πολλαπλές επενδύσεις και να προσφέρει νέες θέσεις εργασίας σε μεγάλο φάσμα μηχανικών. Η δραστηριότητες αυτές θα πλαισιώνονται από την απαραίτητη νομοθεσία έτσι ώστε να προστατεύονται τόσο τα εργασιακά δικαιώματα όσο και το περιβάλλον. Ένας επιστήμονας λοιπόν, όπως ο μηχανικός, που διαθέτει τη γνώση και την κατάλληλη εμπειρία μπορεί να επιτελέσει σπουδαίο ρόλο σε οποιοδήποτε από τα προηγούμενα στάδια.

Ανεξάρτητα από τις δυνατότητες που διαμορφώνονται σε επίπεδο αξιοποίησης των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας, απαιτείται μια συνολική μεταστροφή στις εναλλακτικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) με σκοπό την απεξάρτηση της χώρας από τις περιορισμένες και βλαβερές για τον πλανήτη συμβατικές πηγές ενέργειας. Μέχρι σήμερα η υστέρηση της χώρας μας έναντι όλων αυτών των καινοτόμων αλλαγών επιβεβαιώνεται από τις συνεχείς προειδοποιήσεις για επιβολή προστίμων αλλά και από ποινές που ήδη έχουν επιβληθεί. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης για την έναρξη έργων εκμετάλλευσης ΑΠΕ, όπως είναι τα αιολικά πάρκα, τα υδροηλεκτρικά φράγματα και τα φωτοβολταϊκά πλαίσια. Εξίσου χρήσιμη είναι και η παραγωγή ενέργειας από εναλλακτικές πηγές όπως η βιομάζα, τα βιοχημικά απόβλητα και παραπροϊόντα διεργασιών. Εάν μάλιστα όλα τα παραπάνω συνδυαστούν με μια γενικότερη στροφή προς την αξιοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδο μεταφορών, τότε ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο τόσο στην έρευνα, όσο και στο βιομηχανικό τομέα για τους μηχανικούς.  Ωστόσο, παρά το γεγονός πως η ανάπτυξη των παραπάνω δραστηριοτήτων μπορεί να αποτελέσει την ουσιαστική απάντηση στον προβληματικό παραγωγικό τομέα της χώρας, για να τελεσφορήσουν τέτοιου είδους δραστηριότητες χρειάζεται να ενταχθούν σε ένα συνολικό στρατηγικό πλαίσιο από πλευράς κράτους σε επίπεδο οικονομίας και εκπαίδευσης.

Ενέργειες εντός ενός συνολικού πλαισίου στρατηγικής…

Είναι προφανές πως για να αναπτυχθούν οι παραπάνω δραστηριότητες αξιοποίησης φυσικών πόρων και εκμετάλλευση των ΑΠΕ, χρειάζεται η διαμόρφωση ενός υγιούς επενδυτικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος ικανό να προσελκύσει πλήθος επενδυτών τόσο σε επίπεδο έργων όσο και σε επίπεδο ερευνητικής δραστηριότητας. Σε αυτό το πλαίσιο επαγγελματικής προοπτικής θα μπορεί να ενταχθεί το τεράστιο δυναμικό σε επιστήμονες μηχανικούς που διαθέτει η χώρα και που τόσα έχει επενδύσει διαμέσου της πανεπιστημιακής τους εκπαίδευσης.

Παράλληλα, είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η αστείρευτη παραγωγή τεχνογνωσίας από τις τεχνολογικές σχολές και τα ιδρύματα ανά την επικράτεια, προς όφελος της παραγωγικής άνθισης αλλά και της ανάπτυξης αυτών. Ειδικότερα, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ θεωρούμε πολύ σημαντική την διεξαγωγή ερευνητικών προγραμμάτων από επιχειρήσεις που θα εκμεταλλεύονται τον εξοπλισμό και τις γνώσεις των φοιτητών – προπτυχιακών, μεταπτυχιακών ή διδακτορικών –  της εκάστοτε σχολής μηχανικών, χωρίς φυσικά να μπορούν να παρέμβουν στο πρόγραμμα σπουδών, με συνέπεια το Πανεπιστήμιο να ωφελείται οικονομικά σε ικανοποιητικό βαθμό αλλά και οι φοιτητές να έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν εμπράκτως με το αντικείμενο που θα τους απασχολήσει στο μέλλον. Επιπλέον, πάγια θέση μας ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ αποτελεί η δυνατότητα διεξαγωγής πρακτικής άσκησης από όλους τους φοιτητές μηχανικούς, η οποία θα τους παρέχει σε μεγάλο βαθμό σημαντικές έμπρακτες γνώσεις τις οποίες δεν μπορούν να αποκτήσουν μέσα από τα αμφιθέατρα, θα τους προσφέρει την μεγαλύτερη δυνατή εξοικείωση και εμπειρία με το εργασιακό περιβάλλον που θα αντιμετωπίσουν ως επαγγελματίες μηχανικοί αλλά και θα αποτελεί μία πρώτη διασύνδεση με την αγορά εργασίας.

Το συνολικό αυτό πλαίσιο στρατηγικής υποδηλώνει τις ισχυρές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, την ικανότητα των νέων μηχανικών να συνεισφέρουν στην ανοικοδόμηση της οικονομίας και της κοινωνίας, την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των πανεπιστημίων μας, ενώ, τέλος, αποτελεί την απάντηση σε όσους επενδύουν στην μιζέρια και εθελοτυφλούν απέναντι σε ένα υποσχόμενο αλλά καθόλα ανηφορικό μέλλον…
Άλλωστε η αλλαγή δεν είναι φυσική εξέλιξη, είναι επιλογή!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Η Εργατική Πρωτομαγιά στο σήμερα…

Η εργατική πρωτομαγιά αποτελεί μια μέρα ορόσημο για την ιστορία του εργατικού κινήματος καθώς αποτέλεσε την απαρχή της κατοχύρωσης και του εκσυγχρονισμού του κανονιστικού πλαισίου εργασίας, που έως τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτο. Η περίοδος της Βιομηχανικής Επανάστασης, μία περίοδος όπου οι τεχνολογικές εξελίξεις οδήγησαν σε ραγδαίες μεταβολές στον τομέα της παραγωγής και κατά συνέπεια σε σύνθετες οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές αλλαγές, αποτελεί τη χρονική δημιουργία του εργατικού κινήματος. Εργάτες και εργάτριες που παρήγαγαν βιομηχανικά προϊόντα μεταχειρίζονταν με τον χειρότερο τρόπο, δουλεύοντας σε άθλιες συνθήκες με εξαντλητικά ωράρια, δίχως σταθερούς μισθούς και ασφάλεια στην εργασία τους. Μία τέτοια πραγματικότητα δεν μπορούσε να συνεχίζεται εσαεί… Με πρωτοστάτες τα συνδικάτα της Μεγάλης Βρετανίας καθώς επίσης και των χωρών που εκβιομηχανίστηκαν στη συνέχεια όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, το εργατικό κίνημα οργανώθηκε και ξεκίνησε τον διαρκή αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του. Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι εργοδότες προκειμένου να καταστέλλουν τις όποιες προσπάθειες των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας χρησιμοποιούσαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο όπως απολύσεις και φακελώματα εργαζομένων, ενώ παράλληλα τοποθετούσαν απεργοσπάστες και κατασκόπους στις τάξεις τους. Για τους λόγους αυτούς τα συνδικάτα των ΗΠΑ, έπειτα από προσεκτικό και μακροχρόνιο σχεδιασμό και με αφορμή του αγώνες και τις νίκες του εργατικού κινήματος στον Καναδά, οργάνωσαν μαζικές απεργίες με αφετηρία την 1η Μάη 1886 σε πολλές πόλεις, με αιχμή του δόρατος το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο, το Σικάγο, απαιτώντας ουσιαστικά την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την καθιέρωση της 8ωρης εργασίας. Κατά τη διάρκεια των έντονων και μαζικών αυτών κινητοποιήσεων διαδραματίστηκαν εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ απεργών και αστυνομίας με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμες ανθρώπινες ζωές…

Οι αγώνες της εργατικής πρωτομαγιάς έχουν μετουσιωθεί σε νομικές και συνταγματικές κατοχυρώσεις σε πλήθος χωρών που πλέον σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Με αγώνες δεκαετιών, το εργατικό κίνημα με την αμέριστη συμπαράσταση του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας κατάφεραν σημαντικές νίκες προς όφελος της εργατικής τάξης και των μεσαίων και κατώτερων λαϊκών στρωμάτων. Δυστυχώς όμως, όπως έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, υπάρχουν περιπτώσεις όπου όταν η οικονομία μιας χώρας καταρρέει και αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα, πολλά από τα κεκτημένα δεκαετιών για τους εργαζόμενους πλήττονται βάναυσα.

Αν ψάχνουμε, λοιπόν, να δώσουμε στο σήμερα το στίγμα της εργατικής Πρωτομαγιάς, θα πρέπει σαν φοιτητές και μελλοντικοί εργαζόμενοι να παλέψουμε για μια οικονομική ανάκαμψη που θα συνοδεύεται με μια σειρά από δικαιώματα για τον εργαζόμενο. Θα πρέπει να παλέψουμε για το 8ωρο, για τις άδειες, εναντίον της ανασφάλιστης εργασίας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Θα πρέπει να διεκδικήσουμε ανθρώπινους ρυθμούς εργασίας, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να εξαλείψουμε τις ανισότητες εις βάρος της γυναίκας και να σεβαστούμε το αναφαίρετο δικαίωμά της στη μητρότητα και την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, οι πολυδιάστατοι αυτοί αγώνες, όπως αναφέρθηκε, θα πρέπει να συνοδεύονται από έναν βαθύ ρεαλισμό και μία ουσιαστική θεώρηση της σημερινής πραγματικότητας και των αναγκών της κοινωνίας μας. Συνεπώς, είναι ανάγκη για μία παράλληλη ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας μας, προκειμένου να υπερβεί η κοινωνία ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά της, αυτό της ανεργίας, που καταλήγει σήμερα στην βάναυση καταπάτηση πολλών εργασιακών δικαιωμάτων.

Μπορεί πολλά να έχουν αλλάξει στον κόσμο από εκείνη την Πρωτομαγιά του 1886, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, ωστόσο, είναι το γεγονός πως τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Θα πρέπει να παλεύουμε καθημερινά για τα εργασιακά μας δικαιώματα, χωρίς όμως να ξεχνάμε πως πλέον βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και σε μια πλέον παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, οι αγώνες μας να στοχεύουν στο να διαμορφωθεί ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τις επόμενες γενιές και όχι να μένουμε δέσμιοι σε ιδεοληψίες και συντηρητισμούς του παρελθόντος, που αποδεδειγμένα έχουν αποτύχει.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ