Είναι μάλλον τραγικό και
συνάμα αστείο η "υπεύθυνη" δύναμη της ΔΑΠ ΝΔΦΚ να σηκώνει το φτυάρι και
να σκορπά λάσπη προς πάσα κατεύθυνση, ιδιαιτέρως όταν το ζήτημα αφορά τις
Γενικές Συνελεύσεις του Φοιτητικού μας Συλλόγου...
Το όργανο της Γενικής Συνέλευσης ενός Φοιτητικού Συλλόγου αποτελεί το
πλέον αμεσοδημοκρατικό όργανο του, δίνοντας το δικαίωμα σε κάθε έναν φοιτητή να
παρίσταται σε αυτήν και να εκφράζεται, λαμβάνοντας μέρος, ουσιαστικά, στην λήψη
των αποφάσεων σε θέματα της επικαιρότητας που τον αφορούν άμεσα, τόσο ζητήματα
σχολής, όσο και ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής τα οποία και εμμέσως
επηρεάζουν τα πανεπιστήμια ανά την επικράτεια. Η σπουδαιότητα των Γενικών Συνελεύσεων
αναδεικνύεται περαιτέρω όταν η προσέλευση σε αυτές μεγιστοποιείται και όταν
μεγάλο πλήθος φοιτητών συμμετέχει στη διαμόρφωση τελικών αποφάσεων. Βέβαια, οι
συνάδελφοι από τη ΔΑΠ δεν αντιλαμβάνονται με αυτό τον τρόπο τη γενική
συνέλευση, αλλά ως μια μάζωξη για το θεαθήναι, η οποία πρέπει να πραγματοποιείται
ανεξάρτητα των ακαδημαϊκών και πολιτικών εξελίξεων, μόλις δύο φορές το χρόνο
για εθιμοτυπικούς λόγους.
Μόνο η μαζικότητα είναι αυτή
που μπορεί να δώσει πνοή στις όποιες διεκδικήσεις των φοιτητών, παράλληλα με
σωστές, εμπεριστατωμένες και ολοκληρωμένες θέσεις και προτάσεις. Δυστυχώς, η μαζικότητα στις Γενικές Συνελεύσεις ποτέ δεν αποτυπωνόταν,
ιδιαίτερα στο Φοιτητικό Σύλλογο των Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, με έναν
ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό προσέλευσης φοιτητών, καθώς η μαζικότερη εξ’ αυτών δεν
απαριθμούσε παραπάνω από το ένα τρίτο του συνόλου τους στη σχολής μας. Ωστόσο,
και με αυτούς τους όρους, παρατηρείται επανειλλημμένως το τελευταίο διάστημα η
αισθητή μείωση της προσέλευσης σε αυτές.
Αντιλαμβανόμενοι, ως ΠΑΣΠ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΕΜΠ, την τεράστια αυτή παθογένεια των
συλλογικών διαδικασιών του Φοιτητικού Συλλόγου, εντοπίζουμε την αιτία στις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες Γενικές
Συνελεύσεις των προηγούμενων χρόνων, οι οποίες και κούρασαν το σύνολο των φοιτητών
της σχολής, απομακρύνοντας τους και οδηγώντας τους τελικά στην απαξίωση του
ίδιου του Φοιτητικού Συλλόγου και των διαδικασιών του. Φυσικά, δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπόψιν μας την προβληματική δόμηση
της διαδικασίας των Γενικών Συνελεύσεων, καθώς παρατηρείται έντονα το
φαινόμενο εντάσεων και ανούσιων μικροπολιτικών διαπληκτισμών, ενώ δεν υπάρχουν
συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, η απουσία των οποίων σε συνδυασμό και με τη
χαρακτηριστική επιμονή ορισμένων συναδέλφων να μακρυγορούν καθυστερούν την
ολοκλήρωση της διαδικασίας, την ώρα μάλιστα που η ώρα έναρξης μετατίθεται άτυπα
για μία ή και δύο ώρες αργότερα. Άλλωστε, η ίδια η δομή του Φοιτητικού
Συλλόγου, με την ύπαρξη και του Διοικητικού Συμβουλίου, ενός σαφώς πιο
ευέλικτου οργάνου το οποίο και μπορεί να συνεδριάζει εύκολα και γρήγορα ώστε να
παίρνει άμεσα αποφάσεις σύμφωνα με το συσχετισμό δυνάμεων που αποτυπώνεται σε
αυτό από τις φοιτητικές εκλογές, προβλέπει ουσιαστικά την εναρμόνιση των
οργάνων του ώστε να μην οδηγείται στην απαξίωση.
Είναι σαφές πως από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους και έπειτα, με την
διεξαγωγή μόλις τριών Γενικών Συνελεύσεων σε αντίθεση με πέρυσι όπου την
αντίστοιχη χρονική περίοδο κάναμε λόγο για δέκα (!), ακολουθείται μία πιο
ορθολογική κατεύθυνση αναφορικά με τις συλλογικές διαδικασίες του Φοιτητικού
Συλλόγου, συζητώντας και αντιμετωπίζοντας από τη μία τα σοβαρά ζητήματα που
έρχονται στο προσκήνιο, δίχως από την άλλη να αδρανοποιείται ο σύλλογος. Η επιλογή της «υπεύθυνης» δύναμης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ να απέχει, για ακόμα μία φορά από διαδικασία
γενικής συνέλευσης, αυτή της Τετάρτης 2/12, όπως επίσης η επιλεκτική
συμμετοχή της στα διοικητικά συμβούλια, καταδεικνύουν την αδιαφορία της για τις συλλογικές
διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου και είναι ενδεικτικά της διαχρονικής της
τακτικής για έναν φοιτητικό σύλλογο αποπολιτικοποιημένο και αδρανή, την ώρα,
μάλιστα, που η συγκεκριμένη συνέλευση συγκλήθηκε μετά τη συλλογή υπογραφών
αρκετών εκ των συμφοιτητών μας. Το
γεγονός αυτό μαρτυρά κιόλας την ασέβεια της ΔΑΠ απέναντι σε ένα πλήθος φοιτητών
το οποίο και ουσιαστικά ενέκρινε μέσω των υπογραφών αυτών τη διεξαγωγή της
συνέλευσης.
Μάλλον οι συνάδελφοι της ΔΑΠ προσπαθούν
να βρουν άλλοθι με ψευτοδικαιολογίες περί της θεματολογίας και της διαδικασίας
των συνελεύσεων, ώστε να απέχουν «δικαιολογημένα»
από τις Γενικές Συνελεύσεις του Φοιτητικού μας Συλλόγου ή ακόμα και από
ορισμένα Διοικητικά Συμβούλια.
Κανένας εξ'αυτών δεν έχει το δικαίωμα να κάνει λόγο για την έλλειψη
μαζικότητας και των λοιπών παθογενειών των συνελεύσεων την ώρα που αδυνατούν να πείσουν μερίδα φοιτητών για την σπουδαιότητα
τους, και μάλιστα σε αυτές που, δυστυχώς, εμφανίζονται.
Ας παραδεχθούν, λοιπόν, την
αδιαφορία τους, τη βαρεμάρα τους ενδεχομένως αλλά και την έλλειψη επιχειρημάτων
και ας σταματήσουν τις προκλητικές ανακοινώσεις, και μάλιστα μέσω facebook και
twitter.
Επιπλέον, μιας και οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι έχουν αναλάβει τον ρόλο του απουσιολόγου στις συνελεύσεις, καθώς επίσης
και την καταγραφή των όσων παρευρίσκονται και τί ψηφίζουν βάσει και της
πρόσφατης ανακοίνωσής τους, ας σημειώσουν και τις πολλαπλές αδικαιολόγητες
απουσίες τους, οι οποίες και ομολογούν την αδιαφορία τους τόσο για τις
συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου, όσο και για τα καίρια ζητήματα που πρέπει
να μας απασχολούν.
Τέτοιους φοιτητικούς
εκπροσώπους, που αντί να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες και στη
συζήτηση για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που προκύπτουν αλλά και για την
ίδια τη βελτίωση των διαδικασιών αυτών, περιορίζονται σε μικροπολιτικά
παιχνίδια σκορπώντας λάσπη παντού, δεν τους θέλουμε, και πρέπει να τους
οδηγήσουμε στην απομόνωση.
ΠΑΣΠ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΕΜΠ
